تعادل- چندی پیش خبر‌هایی مبنی بر واردات چند مدل مختلف از خودروهای چینی توسط
سایپا در رسانه‌های مختلف منتشر شد. خودروهای مورد نظر محصولات شرکت
برلیانس بوده و در سه مدل v5 که یک شاسی بلند است و دو مدل سواری
h330وh230 وارد ایران می‌شوند. این در حالی است که ایران خودرو نیز برای
اینکه از این چرخه عقب نماند اقدام به واردات دو مدل خودرو رنو با نام‌های
کلیو ۴ و کپچر کرده است.
اینکه چرا خودروسازان به سمت واردات خودرو کشیده شده‌اند خود جای سوال
دارد. اما این نخستین باری نیست که این دو شرکت خودروساز اقدام به واردات
خودرو می‌کنند. در سال‌های گذشته ایران‌خودرو و سایپا اقدام به واردات
خودرو از فرانسه کرده بودند که البته این پروژه با موفقیت همراه نبود و
نتوانستند آن‌طور که باید در بازار موفق باشند. سایپا در آن سوی جاده مخصوص
سیتروئن c5 را روانه بازار کرد و در سوی دیگر ایران خودرو برای اینکه از
غافله عقب نماند اقدام به واردات پژو 407کرد. دو خودرو که از موتورهای
مشترک 2لیتری بهره می‌بردند که همین موضوع می‌توانست در خدمات‌دهی مناسب
برای این دو خودروساز نکته مثبتی باشد.
ایران خودرو و سایپا در واردات موفق نبودند و خودروهای‌شان نتوانست در
بازار با اقبال همراه شود. چراکه این خودروها با قیمت‌هایی بالا به‌فروش
می‌رسیدند قیمت‌هایی که به هیچ‌وجه مناسب این خودروها نبود. این در حالی
است که شبکه گسترده خدمات پس از فروش این شرکت‌ها برگ برنده آنها نسبت به
دیگر شرکت‌های وارداتی به‌حساب می‌آمد. به هر حال این دو خودروساز در
واردات این محصولات ناکام ماندند.
این روزها این دو شرکت باز هم به صرافت واردات خودرو افتاده‌اند. دو
خودروساز بزرگ کشور دوباره می‌خواهند تبدیل به وارد‌کننده شوند. اینکه همه
مدیران از حمایت صنعت خودرو کشور سخن به میان می‌آورند و می‌خواهند که
خودروسازان ارز‌آوری داشته باشند خیال خامی بیش نیست. خودروسازان با این
روند نه تنها ارز‌آوری نداشته بلکه ارز‌بری هم خواهند داشت. ایران خودرو
به‌عنوان بزرگ‌ترین خودروساز خاورمیانه و کشور به‌سوی واردات خودرو می‌رود
آن هم برندی که خود در ایران دارای نماینده رسمی است. شرکت نگین‌خودرو
نماینده رنو در ایران است هر چند که به‌دلیل ضعف‌های مدیریتی و البته
قیمت‌های گزاف نتوانسته آن‌طور که باید موفق باشد. البته این شرکت تنها
نماینده رنو در ایران نیست چراکه شرکت پارس‌خودرو نیز واردات و البته تولید
رنو کلئوس را در دستور کار خود دارد. نکته اصلی که در این جا وجود دارد
این است که یک منبع آگاه از واردات این خودرو از کشور دوبی سخن به میان
آورده است به‌طوری که این دو محصول از کشور مبدا وارد ایران نمی‌شوند. از
این‌رو تامین قطعات این خودرو نیز دچار مشکل خواهد بود همانطور که در مورد
پژو 407و سیتروئن c5 نیز مشکل کمبود قطعات وجود داشته و دارد. نکته دیگر
اینکه که ایران خودرو با این روش تعداد محدودی خودرو را روانه بازار ایران
خواهد کرد که در دراز مدت برای خریداران مشکلاتی را به همراه خواهد داشت.
به هر حال اینکه دو خودروساز بزرگ کشور ما به سمت و سوی واردات خودرو
رفته‌اند نشان خوبی برای این صنعت نیست این در حالی است که این روزها
مسوولان از جلوگیری واردات خودرو سخن به‌میان می‌آورند. ممکن است که
ایران‌خودرو و سایپا در پی انحصار در واردات هم باشند که البته دور از ذهن
نیست.
اینکه دو خودروساز بزرگ کشور پا بر جای پای واردکنندگان متخلف
می‌گذارند اتفاق خوبی نیست. چراکه 90درصد واردکنندگان خودرو در ایران
نمایندگان انحصاری نبوده و خدمات پس از فروش مناسبی را ارایه نمی‌دهند.
حالا خودروسازان ما یکی به‌دنبال واردات خودرو چینی رفته است دیگری نیز از
دوبی رنو راهی بازار ایران می‌کند. به راستی آیا شرکت بنز، بی‌ام دبلیو،
جنرال موتورز یا هر برند دیگری اقدام به واردات خودرو به بازار کشور خود
می‌کند؟ در هیچ کجای دنیا یک شرکت خودروساز اقدام به واردات خودرو نمی‌کند.
شاید اگر ایران خودرو به جای خودرو به فکر آوردن تکنولوژی تولید از
فرانسه به ایران بود به این صنعت بیشتر می‌شد امیدوار بود. صنعتی که
خودروسازان انحصاری آن اقدام به واردات خودرو می‌کنند نمی‌توان به آن
امیدوار بود. ایران خودرو و سایپا به جای اینکه به فکر تولید محصولات جدید
باشند و قرارداد تولید با برند‌های اروپایی منعقد کنند به فکر سود بیشتر
از محل واردات افتاده‌اند. این خودروسازان بعد از سرمایه‌گذاری‌های گسترده
در بانک‌ها و لیزینگ و تملک شرکت‌های مختلف حالا می‌خواهند در واردات هم
دستی بر آتش داشته باشند. و البته همه باید از این دو خودروساز حمایت کرد
چون وقتی نقدی انجام گیرد. برخی از مسوولان حمایت از تولید ملی را در
دستور کار خود قرار می‌دهند.